Pro­jekt ma na celu przed­sta­wie­nie wizji świa­ta, któ­ry pro­du­ko­wał za szyb­ko i na chwi­lę, nisz­cząc powie­trze, swo­je oto­cze­nie i całe ekosystemy.

Głów­nym tema­tem wysta­wy foto­gra­fii i insta­la­cji video jest two­rzą­cy się Nowy Czło­wiek w post­ka­ta­stro­ficz­nym świe­cie, zde­for­mo­wa­ny, w trak­cie prze­ista­cza­nia się i uciecz­ki od natury. 
 

Wyko­rzy­sta­ne w pro­jek­cie stro­je pocho­dzą z kolek­cji zain­spi­ro­wa­nej sta­dia­mi dez­in­te­gra­cji drze­wa zaata­ko­wa­ne­go przez pasożyt. 
 

Tech­ni­ka two­rze­nia final­ne­go obra­zu pole­ga ukła­da­niu bazy zdjęć za pomo­cą algo­ryt­mu kom­pu­te­ro­we­go, łącząc w sobie kom­po­zy­cje: widzia­ną z odda­li jako 1 obraz i przy zbli­że­niu jako 5’000 do 10’000 obrazów.

Jest to bez­po­śred­nie odnie­sie­nie do dro­bin pla­sti­ku, któ­re nie­zau­wa­żal­nie wchła­nia­ne są przez wszyst­kie orga­ni­zmy żywe.